Seks pazarındaki başarısızlık duygusundan öfkelenen yalnız erkekler birbirlerini bulup internette topluluklar oluşturduğunda ne olur? Sonuç ölümcül olabilir.
Gündem psikoloji doktora sonrası araştırmacısı Miriam Lindner tarafından hazırlanan yeni bir makale, istemsiz bekarların kısaltması olan erkek “incellerin” yükselişini ve bunların aşırılıkçı ideolojilere ve davranışlara yatkınlığını araştırıyor. Linder, son yıllarda incel ideolojilerini benimseyen erkeklerin gerçekleştirdiği bir dizi toplu silahlı saldırı ve şiddetli saldırılara rağmen, bu olgunun ardındaki etkenlere ilişkin göreceli bir araştırma eksikliği olduğunu savunuyor.
Lindner, toplumsal cinsiyet rollerinde hızlanan sosyal ve ekonomik değişimlerin ortasında bu adamların davranışlarını ve internetin “incel inançların gelişip şiddeti çekici hale getirebileceği bir ekolojiyi” mümkün kılma yollarını anlamak için evrimsel bir psikoloji çerçevesi kullanıyor.
Lindner, esasen bu davranışların, evrimsel açıdan en avantajlı olduğu ve dolayısıyla bir sonraki nesle aktarılma ihtimalinin daha yüksek olduğu kanıtlanmış olanlardan kaynaklandığını tespit ediyor. Akademisyenlere göre atalarımız, erkek saldırganlığı ve kadınların eş seçiciliği gibi bir dizi kalıtsal eğilimi aktarmışlardır.
Lindner, “Gelişmiş bir erkek psikolojisi, ortalama olarak onların cinsel saldırganlığa olumsuz tepki verme olasılığını artırıyor ve kadınları cinsel olarak zorlama eğiliminde oluyor” dedi. “Erkek psikolojisinin var olduğunu varsayarsak, çevrenin bunu nasıl güçlendirebileceğini veya azaltabileceğini görebiliriz.”
Erkekler seçim süreci üzerinde daha fazla kontrol sahibi olmak isterken, güç dengesinin daha da belirgin bir şekilde kadınların lehine değiştiğini açıkladı. Kadınların güçlendirilmesi ve tıbbi gelişmeler (özellikle doğum kontrolü), daha fazla ekonomik bağımsızlığın yanı sıra, modern kadınların kimi istediklerini kendi şartlarına göre seçme konusunda daha fazla özgürlüğe sahip olduğu, hatta hiç seçmediği anlamına geliyor.
“Kadınlar, artık mali açıdan istikrarlı olmak için bir erkeğe güvenmemize gerek olmadığı bir konumda olduğumuza göre, uzun vadeli bir partnerde aradığımız nitelikleri daha fazla ifade etme özgürlüğüne sahibiz.” Lindner dedi.
Aslında kadınların önemli bir yüzdesi bekar veya bekar olmayı seçiyor. Lindner, Pew Araştırma Merkezi’nden Anna Brown’un yaptığı araştırmadan alıntı yapıyor: “Bekar erkeklerin yüzde altmış biri bir ilişki veya randevu arıyordu, ancak kadınların yalnızca yüzde 38’i bunu yaptığını bildirdi.”
Çoğu incel şiddet içeren eylemlerde bulunmuyor, ancak bazıları toplu silahlı saldırılar yoluyla şiddetli hakimiyet iddiasında bulunuyor.
— Miriam Lindner
Tüm bu faktörler, kullanıcıların arzu edilir olma algısını güçlendiren bir ortam olan çevrimiçi flört ile eşleştirildiğinde, şiddet içeren erkek ideolojilerinin yükselişine katkıda bulunmuştur.
“Flört uygulamalarında pek çok ipucunun güçlendirildiğini görüyoruz” dedi. “Ve böylece internete girdiğinizde, kadınların ‘Aman Tanrım, 100’e yakın kibrit var’ diyeceklerini göreceksiniz. Ve bu çok zor [these] erkekler de aynı şeyi başarmak için.”
Lindner şöyle açıkladı: “Erkek psikolojisine bakış açım, cinsel çatışmalarla ilgili ipuçlarına duyarlı bu tür bir mekanizmanın var olduğu yönünde. Erkek psikolojisi cinsel pazardaki başarısızlığı fark ettiğinde genellikle agresif bir tepki verecektir.”
Lindner, bu yanıtların çevrimiçi forumlarda ve sohbet odalarında güçlendirildiğini söyledi.
Lindner şöyle yazıyor: “Nefret dolu çevrimiçi toplulukların, düşük statülü erkeklerin, benzer düşüncelere sahip başkalarından oluşan sempatik bir kitleyle sanal veya simüle edilmiş koalisyon pazarlığı yapmasına izin verdiğini, bu da özel ama nafile bir tatmin sağladığını düşünüyorum.” “Mevcut açıklamalar, saldırganlığı, erkek kimliğine uygun yaşama konusunda algılanan başarısızlığa bir tepki olarak yorumluyor; öyle ki saldırgan davranışlar [are] başkalarının gözünde erkekliği ‘onarmayı’ amaçlıyordu.”
Lindner, çoğu incel’in şiddet içeren eylemlerde bulunmadığını, ancak bazılarının toplu silahlı saldırılar yoluyla şiddetli hakimiyet kurduğunu söylüyor.
“Zarar vererek güçlerini, önemliliklerini, güç kullanma yeteneklerini kanıtlamaya çalışıyorlar. Bu güç izlenimi (nihai anlamda) onları daha fazla saygı duyulan ve dolayısıyla cinsel açıdan başarılı kılabilir” diye yazıyor Lindner.
Şiddet Projesi adlı düşünce kuruluşunun kurucu ortakları Jillian Peterson ve sosyolog James Densley tarafından 2019’da yapılan bir araştırmadan alıntı yapan Lindner, bu tür şiddetin aynı zamanda daha geniş bir kültürel değişimle de bağlantılı olduğunu görebildiğimizi belirtiyor: “Tüm kitlesel silahlı saldırıların yüzde yirmisi Son 50 yılda meydana gelen silahlı saldırıların yarısından fazlası 2000’den bu yana, yüzde 33’ü ise 2010’dan bu yana meydana geldi.
İnceler de her zaman başkalarını hedef olarak seçmez. Lindner, aynı zamanda öfkelerini sıklıkla kendilerine yönelttiklerini, bir çeşit güç kazanmak için intihar tehditleri kullandıklarını ve aşırıya kaçma isteklerini dile getirdiklerini yazıyor.
Lindner, “Aşırı şiddetin diğer biçimleri gibi, incel şiddeti de basit bir saldırıdan daha fazlasını, bir bilgi alışverişini teşkil ediyor” diye belirtiyor.
Sözlerine, etkin olan mekanizmaların neden iki şiddet yönünde farklılaştığının belirsiz olduğunu ve şu anda “kendi kendine şiddet, intihar” işleme riski daha fazla olan erkekleri belirlemeye yardımcı olacak bir değerlendirme aracı geliştirme sürecinde olduğunu söyledi. ya da kendine zarar verme, daha çok dışa dönük saldırganlığa karşı.
Lindner, gelişmiş erkek psikolojisi ve incelikler üzerine çalışmalarına devam etmek için Rhode Island Üniversitesi’ndeki bir pozisyonu kabul etti.
Gündem psikoloji doktora sonrası araştırmacısı Miriam Lindner tarafından hazırlanan yeni bir makale, istemsiz bekarların kısaltması olan erkek “incellerin” yükselişini ve bunların aşırılıkçı ideolojilere ve davranışlara yatkınlığını araştırıyor. Linder, son yıllarda incel ideolojilerini benimseyen erkeklerin gerçekleştirdiği bir dizi toplu silahlı saldırı ve şiddetli saldırılara rağmen, bu olgunun ardındaki etkenlere ilişkin göreceli bir araştırma eksikliği olduğunu savunuyor.
Lindner, toplumsal cinsiyet rollerinde hızlanan sosyal ve ekonomik değişimlerin ortasında bu adamların davranışlarını ve internetin “incel inançların gelişip şiddeti çekici hale getirebileceği bir ekolojiyi” mümkün kılma yollarını anlamak için evrimsel bir psikoloji çerçevesi kullanıyor.
Lindner, esasen bu davranışların, evrimsel açıdan en avantajlı olduğu ve dolayısıyla bir sonraki nesle aktarılma ihtimalinin daha yüksek olduğu kanıtlanmış olanlardan kaynaklandığını tespit ediyor. Akademisyenlere göre atalarımız, erkek saldırganlığı ve kadınların eş seçiciliği gibi bir dizi kalıtsal eğilimi aktarmışlardır.
Lindner, “Gelişmiş bir erkek psikolojisi, ortalama olarak onların cinsel saldırganlığa olumsuz tepki verme olasılığını artırıyor ve kadınları cinsel olarak zorlama eğiliminde oluyor” dedi. “Erkek psikolojisinin var olduğunu varsayarsak, çevrenin bunu nasıl güçlendirebileceğini veya azaltabileceğini görebiliriz.”
Erkekler seçim süreci üzerinde daha fazla kontrol sahibi olmak isterken, güç dengesinin daha da belirgin bir şekilde kadınların lehine değiştiğini açıkladı. Kadınların güçlendirilmesi ve tıbbi gelişmeler (özellikle doğum kontrolü), daha fazla ekonomik bağımsızlığın yanı sıra, modern kadınların kimi istediklerini kendi şartlarına göre seçme konusunda daha fazla özgürlüğe sahip olduğu, hatta hiç seçmediği anlamına geliyor.
“Kadınlar, artık mali açıdan istikrarlı olmak için bir erkeğe güvenmemize gerek olmadığı bir konumda olduğumuza göre, uzun vadeli bir partnerde aradığımız nitelikleri daha fazla ifade etme özgürlüğüne sahibiz.” Lindner dedi.
Aslında kadınların önemli bir yüzdesi bekar veya bekar olmayı seçiyor. Lindner, Pew Araştırma Merkezi’nden Anna Brown’un yaptığı araştırmadan alıntı yapıyor: “Bekar erkeklerin yüzde altmış biri bir ilişki veya randevu arıyordu, ancak kadınların yalnızca yüzde 38’i bunu yaptığını bildirdi.”
Çoğu incel şiddet içeren eylemlerde bulunmuyor, ancak bazıları toplu silahlı saldırılar yoluyla şiddetli hakimiyet iddiasında bulunuyor.
— Miriam Lindner
Tüm bu faktörler, kullanıcıların arzu edilir olma algısını güçlendiren bir ortam olan çevrimiçi flört ile eşleştirildiğinde, şiddet içeren erkek ideolojilerinin yükselişine katkıda bulunmuştur.
“Flört uygulamalarında pek çok ipucunun güçlendirildiğini görüyoruz” dedi. “Ve böylece internete girdiğinizde, kadınların ‘Aman Tanrım, 100’e yakın kibrit var’ diyeceklerini göreceksiniz. Ve bu çok zor [these] erkekler de aynı şeyi başarmak için.”
Lindner şöyle açıkladı: “Erkek psikolojisine bakış açım, cinsel çatışmalarla ilgili ipuçlarına duyarlı bu tür bir mekanizmanın var olduğu yönünde. Erkek psikolojisi cinsel pazardaki başarısızlığı fark ettiğinde genellikle agresif bir tepki verecektir.”
Lindner, bu yanıtların çevrimiçi forumlarda ve sohbet odalarında güçlendirildiğini söyledi.
Lindner şöyle yazıyor: “Nefret dolu çevrimiçi toplulukların, düşük statülü erkeklerin, benzer düşüncelere sahip başkalarından oluşan sempatik bir kitleyle sanal veya simüle edilmiş koalisyon pazarlığı yapmasına izin verdiğini, bu da özel ama nafile bir tatmin sağladığını düşünüyorum.” “Mevcut açıklamalar, saldırganlığı, erkek kimliğine uygun yaşama konusunda algılanan başarısızlığa bir tepki olarak yorumluyor; öyle ki saldırgan davranışlar [are] başkalarının gözünde erkekliği ‘onarmayı’ amaçlıyordu.”
Lindner, çoğu incel’in şiddet içeren eylemlerde bulunmadığını, ancak bazılarının toplu silahlı saldırılar yoluyla şiddetli hakimiyet kurduğunu söylüyor.
“Zarar vererek güçlerini, önemliliklerini, güç kullanma yeteneklerini kanıtlamaya çalışıyorlar. Bu güç izlenimi (nihai anlamda) onları daha fazla saygı duyulan ve dolayısıyla cinsel açıdan başarılı kılabilir” diye yazıyor Lindner.
Şiddet Projesi adlı düşünce kuruluşunun kurucu ortakları Jillian Peterson ve sosyolog James Densley tarafından 2019’da yapılan bir araştırmadan alıntı yapan Lindner, bu tür şiddetin aynı zamanda daha geniş bir kültürel değişimle de bağlantılı olduğunu görebildiğimizi belirtiyor: “Tüm kitlesel silahlı saldırıların yüzde yirmisi Son 50 yılda meydana gelen silahlı saldırıların yarısından fazlası 2000’den bu yana, yüzde 33’ü ise 2010’dan bu yana meydana geldi.
İnceler de her zaman başkalarını hedef olarak seçmez. Lindner, aynı zamanda öfkelerini sıklıkla kendilerine yönelttiklerini, bir çeşit güç kazanmak için intihar tehditleri kullandıklarını ve aşırıya kaçma isteklerini dile getirdiklerini yazıyor.
Lindner, “Aşırı şiddetin diğer biçimleri gibi, incel şiddeti de basit bir saldırıdan daha fazlasını, bir bilgi alışverişini teşkil ediyor” diye belirtiyor.
Sözlerine, etkin olan mekanizmaların neden iki şiddet yönünde farklılaştığının belirsiz olduğunu ve şu anda “kendi kendine şiddet, intihar” işleme riski daha fazla olan erkekleri belirlemeye yardımcı olacak bir değerlendirme aracı geliştirme sürecinde olduğunu söyledi. ya da kendine zarar verme, daha çok dışa dönük saldırganlığa karşı.
Lindner, gelişmiş erkek psikolojisi ve incelikler üzerine çalışmalarına devam etmek için Rhode Island Üniversitesi’ndeki bir pozisyonu kabul etti.