Aylarca süren başarısızlıktan sonra, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in silahlı kuvvetleri, Çarşamba günü ülkenin elektrik şebekesine ve sivil altyapısına yönelik ölümcül füze saldırıları yağmuru da dahil olmak üzere yakın zamanda Ukrayna’da yenilenmiş güç ve saldırganlık işaretleri gösterdi.
Son saldırılardan önce bile – ve bazılarının felaket olarak tanımladığı askeri performansa rağmen – Putin, hükümeti ve halkı üzerinde sıkı bir hakimiyet sürdürüyor gibi görünüyordu. Onun otoriter rejiminin dayanıklılığına ne katkıda bulunuyor ve savaş şiddetlenirken rejim bir yıl daha hayatta kalacak mı?
Analistler Salı günü, Gündem’daki Davis Rusya ve Avrasya Çalışmaları Merkezi’nin yönetici direktörü Alexandra Vacroux tarafından yönetilen bir panelde tartıldı.
Davis Center’da misafir öğretim üyesi olan Irina Busygina, ağır asker kayıpları karşısında yaygın protestoların olmamasının, Rusların savaşın gidişatından memnun olduğunun bir işareti olmadığını söyledi. Bu, Putin’in 20 yıldan fazla iktidarda kullandığı stratejik asimetrinin bir başka kanıtı.
“Rusya’nın modern tarihinde hiçbir zaman … seçim sahtekarlığına karşı protesto veya Alexei Navalny’yi destekleyen protestolar olmadı” dedi. “Bu yüzden bir taraftan hoşnutsuzluk ve memnuniyetsizlik arasındaki bu farkın altını çizer, diğer taraftan protesto ederdim. Bu artan seferberlik payından memnunlar mı? Kesinlikle hayır. Nasıl olabilirler? Ama bunu nasıl yapacaklarını bilmediklerinde protesto edebilirler mi?”
Putin’in orantısız bir asker alımı sağlayan daha fakir bölgeler üzerindeki kontrolünü nasıl elinde tuttuğu sorulduğunda Busygina, Rusya’nın bölge valilerinin Kremlin’den farklı bir alanda faaliyet gösterdiği fikrini düzeltti.
“Putin ile aynılar; farklı değiller” dedi. “Savaş maliyetli olduğu için para sıkışsa bile Putin’e ihanet etmeleri mümkün değil. Hayatta kalmaları, kişisel olarak yönetimde hayatta kalmaları, kesinlikle Bay Putin’in hayatta kalmasıyla bağlantılı. Başka alternatifleri yok… çünkü hayatta kalmalarının tek garantisi bu. Diğer sistemde hayatta kalma şansları yok.”
“Savaşların sona erdirilmesiyle ilgili çalışmalardan bildiğimiz bir şey var ki, savaşlar belli bir eşiği geçtikten sonra, ki bu ikinci yılda bir zaman gibi görünüyor, çok uzun ve düzeltilmesi çok zor oluyor.”
— Timothy Colton, Gündem profesörü
Gündem’da misafir hükümet profesörü ve profesör olan siyaset bilimci Thomas Remington’a göre, devasa varlıklarının çoğu anonim offshore hesaplardan oluşan karmaşık ağlarda saklanan Rusya’nın kodamanları ve oligarklarının şu anda bir bekle ve gör modunda olduğu görülüyor. fahri Emory Üniversitesi’nde.
Oligarklar bireysel olarak “oldukça savunmasız” ve hayal edebileceğimiz kadar güçlü değiller, dedi.
“Toplu olarak bir grup olarak, onlar önemlidir. Ancak bireysel olarak çıkarılabilirler. Ve tabii ki öyleydiler” diyen Remington, “Afgan savaşında olduğu gibi şimdi de askerlerin anneleri bir noktada önemli bir güç olduklarını kanıtlayabilir” dedi.
Gündem’da Hükümet ve Rus Çalışmaları Profesörü Timothy Colton, Morris ve Anna Feldberg, savaş bu sonbaharda hala devam ederse, “çok, çok uzun bir mesleğe” dönüşebileceğini söyledi. “Savaşların sona erdirilmesiyle ilgili çalışmalardan bildiğimiz bir şey var ki, savaşlar belli bir eşiği geçtikten sonra, ki bu ikinci yılda bir zaman gibi görünüyor, çok uzun ve düzeltilmesi çok zor oluyor.”
Ancak Remington, çatışmaların ortasında, ekonomik baskı da dahil olmak üzere çeşitli faktörlerin Putin’in gücünü tehlikeye atabileceğini söyledi – “Merkez Bankası hükümeti finanse etmek için muazzam borçlar biriktiriyor” – ve 200.000 Rus askerinin ölümüne katkıda bulunan askeri işlev bozukluğu uzak. Remington, “Bu devam ederse ve bu Rus toplumunda genişleyen kamuoyu bilincine yansırsa, o zaman bu da elitlerin tepeden tırnağa değişmesine baskı yapan faktörlerden biri olabilir” dedi. yüzde 50’den fazla.”
Diğerleri daha az güveniyordu. Ekonomist ve Davis Center misafir akademisyeni Andrei Yakovlev, “Jeopolitik değişim olasılığının oldukça düşük olduğunu düşünüyorum… yüzde 10’dan fazla olamaz” dedi. “Yüzde 100 demek istiyorum [because] Bu yıl değişiklik istiyorum,” dedi Busygina. “Dürüst cevap, bilmiyorum.”
Son saldırılardan önce bile – ve bazılarının felaket olarak tanımladığı askeri performansa rağmen – Putin, hükümeti ve halkı üzerinde sıkı bir hakimiyet sürdürüyor gibi görünüyordu. Onun otoriter rejiminin dayanıklılığına ne katkıda bulunuyor ve savaş şiddetlenirken rejim bir yıl daha hayatta kalacak mı?
Analistler Salı günü, Gündem’daki Davis Rusya ve Avrasya Çalışmaları Merkezi’nin yönetici direktörü Alexandra Vacroux tarafından yönetilen bir panelde tartıldı.
Davis Center’da misafir öğretim üyesi olan Irina Busygina, ağır asker kayıpları karşısında yaygın protestoların olmamasının, Rusların savaşın gidişatından memnun olduğunun bir işareti olmadığını söyledi. Bu, Putin’in 20 yıldan fazla iktidarda kullandığı stratejik asimetrinin bir başka kanıtı.
“Rusya’nın modern tarihinde hiçbir zaman … seçim sahtekarlığına karşı protesto veya Alexei Navalny’yi destekleyen protestolar olmadı” dedi. “Bu yüzden bir taraftan hoşnutsuzluk ve memnuniyetsizlik arasındaki bu farkın altını çizer, diğer taraftan protesto ederdim. Bu artan seferberlik payından memnunlar mı? Kesinlikle hayır. Nasıl olabilirler? Ama bunu nasıl yapacaklarını bilmediklerinde protesto edebilirler mi?”
Putin’in orantısız bir asker alımı sağlayan daha fakir bölgeler üzerindeki kontrolünü nasıl elinde tuttuğu sorulduğunda Busygina, Rusya’nın bölge valilerinin Kremlin’den farklı bir alanda faaliyet gösterdiği fikrini düzeltti.
“Putin ile aynılar; farklı değiller” dedi. “Savaş maliyetli olduğu için para sıkışsa bile Putin’e ihanet etmeleri mümkün değil. Hayatta kalmaları, kişisel olarak yönetimde hayatta kalmaları, kesinlikle Bay Putin’in hayatta kalmasıyla bağlantılı. Başka alternatifleri yok… çünkü hayatta kalmalarının tek garantisi bu. Diğer sistemde hayatta kalma şansları yok.”
“Savaşların sona erdirilmesiyle ilgili çalışmalardan bildiğimiz bir şey var ki, savaşlar belli bir eşiği geçtikten sonra, ki bu ikinci yılda bir zaman gibi görünüyor, çok uzun ve düzeltilmesi çok zor oluyor.”
— Timothy Colton, Gündem profesörü
Gündem’da misafir hükümet profesörü ve profesör olan siyaset bilimci Thomas Remington’a göre, devasa varlıklarının çoğu anonim offshore hesaplardan oluşan karmaşık ağlarda saklanan Rusya’nın kodamanları ve oligarklarının şu anda bir bekle ve gör modunda olduğu görülüyor. fahri Emory Üniversitesi’nde.
Oligarklar bireysel olarak “oldukça savunmasız” ve hayal edebileceğimiz kadar güçlü değiller, dedi.
“Toplu olarak bir grup olarak, onlar önemlidir. Ancak bireysel olarak çıkarılabilirler. Ve tabii ki öyleydiler” diyen Remington, “Afgan savaşında olduğu gibi şimdi de askerlerin anneleri bir noktada önemli bir güç olduklarını kanıtlayabilir” dedi.
Gündem’da Hükümet ve Rus Çalışmaları Profesörü Timothy Colton, Morris ve Anna Feldberg, savaş bu sonbaharda hala devam ederse, “çok, çok uzun bir mesleğe” dönüşebileceğini söyledi. “Savaşların sona erdirilmesiyle ilgili çalışmalardan bildiğimiz bir şey var ki, savaşlar belli bir eşiği geçtikten sonra, ki bu ikinci yılda bir zaman gibi görünüyor, çok uzun ve düzeltilmesi çok zor oluyor.”
Ancak Remington, çatışmaların ortasında, ekonomik baskı da dahil olmak üzere çeşitli faktörlerin Putin’in gücünü tehlikeye atabileceğini söyledi – “Merkez Bankası hükümeti finanse etmek için muazzam borçlar biriktiriyor” – ve 200.000 Rus askerinin ölümüne katkıda bulunan askeri işlev bozukluğu uzak. Remington, “Bu devam ederse ve bu Rus toplumunda genişleyen kamuoyu bilincine yansırsa, o zaman bu da elitlerin tepeden tırnağa değişmesine baskı yapan faktörlerden biri olabilir” dedi. yüzde 50’den fazla.”
Diğerleri daha az güveniyordu. Ekonomist ve Davis Center misafir akademisyeni Andrei Yakovlev, “Jeopolitik değişim olasılığının oldukça düşük olduğunu düşünüyorum… yüzde 10’dan fazla olamaz” dedi. “Yüzde 100 demek istiyorum [because] Bu yıl değişiklik istiyorum,” dedi Busygina. “Dürüst cevap, bilmiyorum.”