Büyük verilere baktığınızda şu inkar edilemez: Amerikan Rüyası sönüyor.
William A. Ackman Ekonomi Profesörü Raj Chetty, Kennedy Okulu’nda çarşamba günü siyaset filozofu Michael Sandel, Anne T. ve Robert M. Bass Profesörü’nün de katıldığı “Eğitim, Elitizm ve Ekonomik Fırsatlar” etkinliğinde aynı şeyi söyledi. Hükümetin.
Chetty, 1940’lardan 1980’lere kadar ekonomik hareketliliğin çarpıcı biçimde azaldığını söyledi. 1940’larda Amerikalıların ekonomik basamakları tırmanacakları neredeyse garantiydi; yüzde 90’dan fazlası ebeveynlerinden daha fazla kazanıyordu. Peki 1980’lerde doğanlar için şu anda 30’lu yaşlarında olanlar var mı? Benzer düzeyde finansal başarıya ulaşma konusunda 50/50 şansları var.
Chetty, “Bu, ekonomide anlamak istediğimiz temel bir değişikliği yansıtıyor” dedi. “Ekonomimizdeki bu tür değişiklikler, pek çok insanın, sıkı çalışmayla bile ilerlemenin artık kolay olmadığı bir ülke olmasından duyduğu hayal kırıklığını ifade etmesine yol açtı.”
Chetty, ekonomik eşitsizliğin kökenlerini yakınlaştırmak ve anlamak için ayrıntılı verileri kullanan bir kuruluş olan Opportunity Insights’ın yöneticisidir. Etkinlik sırasında Chetty, sosyoekonomik çeşitlilikle nasıl ilişkili olduğunu görmek için ekibin Temmuz ayında yayınladığı ve “Ivy-plus” kolejleri (Ivy League kolejleri artı Chicago, Duke, Stanford ve MIT) için kabul verilerinin bir analizini içeren araştırmayı vurguladı. Amerika’nın liderliğinden.
Bulgulara göre en üst yüzde 1’lik dilimdeki ailelerin çocuklarının Ivy plus kolejlerine gitme olasılıkları, benzer SAT/ACT puanlarına sahip orta sınıf ailelerin çocuklarına göre iki kat daha fazla. Bu önemli çünkü üniversite mezunlarının yalnızca yüzde 0,8’i Ivy-plus kolejlerine devam ederken, liderlik pozisyonlarında çok büyük bir rol oynuyorlar: Chetty, ABD başkanlarının yüzde 41,7’sinin ve Yüksek Mahkeme yargıçlarının yüzde 71,4’ünün bu kurumlara katıldığını söyledi.
Sandel, Chetty’nin üniversite eğitiminin özellikle düşük gelirli öğrenciler için yukarıya doğru hareketliliği garanti etmediğini vurgulayan daha önceki bazı araştırmalarına dikkat çekti. Kendisi, bu araştırmanın “birçok insanın yüksek öğrenimin güçlü bir fırsat olduğu yönündeki kayıtsız varsayımı şaşırtıcı bir şekilde düzelttiğini” söyledi. [driver] yukarı doğru hareketlilik.”
“En iyi kolej ve üniversitelere girmek için neden bu kadar çılgın bir rekabet var?” dedi Sandel. “Yüksek öğrenimi – bunun gibi kolejleri ve üniversiteleri – fırsat hakemi olarak seçtik… Peki bu böyle mi olmalı?”
Malcolm Wiener Sosyal Politika Merkezi tarafından düzenlenen etkinlik, günümüz dünyasındaki çeşitli ekonomik krizleri anlamak, yorumlamak ve ele almak için multidisipliner bir yaklaşım benimseyen Ekonomiyi Yeniden Tasarlamak projesinin bir parçasıydı. Etkinliğin moderatörlüğünü projenin eş direktörü ve aynı zamanda Ford Vakfı Uluslararası Politik Ekonomi Profesörü Dani Rodrik yaptı.
Konuşma boyunca Chetty ve Sandel, ekonomik eşitsizliğin bazı etkenleri ve birçok Amerikalının hayal kırıklığı hakkında görüş alışverişinde bulundular. Sandel, üniversiteye gidenlerin finansal başarısına odaklanmanın önemli olduğunu ancak Amerikalıların çoğunun bunu yapmadığını kabul etmenin de önemli olduğunu belirtti.
Sandel, başarıya yönelik tutumların pek çok açıdan üniversite eğitimli bireyleri işçi sınıfıyla karşı karşıya getirdiğini ve siyasetimizi altüst eden bir “kazananlar ve kaybedenler” yanılsaması yarattığını söyledi. Bu efsane, mali açıdan başarılı bireylerin ABD’nin meritokratik bir toplum olduğunu iddia etmelerine olanak tanırken, daha az yükselme hareketliliği olanların – çok çalışmalarına rağmen – “elli yıllık durgun ücretler” içinde sıkışıp kalmalarına olanak tanıyor. Gerilim yaratır.
“[There’s a] tepedekilerin başarılarının kendi yaptıkları, kendi erdemlerinin bir ölçüsü olduğuna inanma eğilimi. Ve bu da demek oluyor ki, mücadele edenlerin, geride bırakılanların da kendi kaderlerini hak etmeleri gerekiyor” dedi Sandel. “Pek çok çalışanın yaptığı iş, toplum tarafından değer görmüyor, onurlandırılmıyor ve tanınmıyor.”
Chetty, ekonomik hareketlilik konusundaki tutumlar söz konusu olduğunda rakamların ötesinde sosyal faktörlerin de dikkate alınmasının önemli olduğunu kabul etti. Çoğu kişi için iş, kişinin yaşamının ve kimliğinin önemli bir parçasıdır. Araştırma, Amerikalıların anlamlı bir şekilde yukarı doğru hareketlilik elde etmelerine yardımcı olacak, ücretlerin ötesindeki endişeleri dikkate alan politikaları bilgilendirmeye yardımcı olmalıdır. Bu, ölçülmesi çok daha zor olan haysiyet, sosyal statü ve sosyal bağlantılar gibi faktörlerin nasıl ölçüleceğini ve yükseltileceğini bulmayı da içerir.
Chetty, katılımcılara gelecekteki araştırmalarda bu unsurların nasıl keşfedileceği konusunda yaratıcı düşünmeye teşvik etti.
“[These] Ortaya çıkabilecek çok ilginç ve önemli konular var” dedi. “[Addressing them] yeni nesil bir ekonomi yaratmamıza yardımcı olacaktır.”
William A. Ackman Ekonomi Profesörü Raj Chetty, Kennedy Okulu’nda çarşamba günü siyaset filozofu Michael Sandel, Anne T. ve Robert M. Bass Profesörü’nün de katıldığı “Eğitim, Elitizm ve Ekonomik Fırsatlar” etkinliğinde aynı şeyi söyledi. Hükümetin.
Chetty, 1940’lardan 1980’lere kadar ekonomik hareketliliğin çarpıcı biçimde azaldığını söyledi. 1940’larda Amerikalıların ekonomik basamakları tırmanacakları neredeyse garantiydi; yüzde 90’dan fazlası ebeveynlerinden daha fazla kazanıyordu. Peki 1980’lerde doğanlar için şu anda 30’lu yaşlarında olanlar var mı? Benzer düzeyde finansal başarıya ulaşma konusunda 50/50 şansları var.
Chetty, “Bu, ekonomide anlamak istediğimiz temel bir değişikliği yansıtıyor” dedi. “Ekonomimizdeki bu tür değişiklikler, pek çok insanın, sıkı çalışmayla bile ilerlemenin artık kolay olmadığı bir ülke olmasından duyduğu hayal kırıklığını ifade etmesine yol açtı.”
Chetty, ekonomik eşitsizliğin kökenlerini yakınlaştırmak ve anlamak için ayrıntılı verileri kullanan bir kuruluş olan Opportunity Insights’ın yöneticisidir. Etkinlik sırasında Chetty, sosyoekonomik çeşitlilikle nasıl ilişkili olduğunu görmek için ekibin Temmuz ayında yayınladığı ve “Ivy-plus” kolejleri (Ivy League kolejleri artı Chicago, Duke, Stanford ve MIT) için kabul verilerinin bir analizini içeren araştırmayı vurguladı. Amerika’nın liderliğinden.
Bulgulara göre en üst yüzde 1’lik dilimdeki ailelerin çocuklarının Ivy plus kolejlerine gitme olasılıkları, benzer SAT/ACT puanlarına sahip orta sınıf ailelerin çocuklarına göre iki kat daha fazla. Bu önemli çünkü üniversite mezunlarının yalnızca yüzde 0,8’i Ivy-plus kolejlerine devam ederken, liderlik pozisyonlarında çok büyük bir rol oynuyorlar: Chetty, ABD başkanlarının yüzde 41,7’sinin ve Yüksek Mahkeme yargıçlarının yüzde 71,4’ünün bu kurumlara katıldığını söyledi.
Sandel, Chetty’nin üniversite eğitiminin özellikle düşük gelirli öğrenciler için yukarıya doğru hareketliliği garanti etmediğini vurgulayan daha önceki bazı araştırmalarına dikkat çekti. Kendisi, bu araştırmanın “birçok insanın yüksek öğrenimin güçlü bir fırsat olduğu yönündeki kayıtsız varsayımı şaşırtıcı bir şekilde düzelttiğini” söyledi. [driver] yukarı doğru hareketlilik.”
“En iyi kolej ve üniversitelere girmek için neden bu kadar çılgın bir rekabet var?” dedi Sandel. “Yüksek öğrenimi – bunun gibi kolejleri ve üniversiteleri – fırsat hakemi olarak seçtik… Peki bu böyle mi olmalı?”
Malcolm Wiener Sosyal Politika Merkezi tarafından düzenlenen etkinlik, günümüz dünyasındaki çeşitli ekonomik krizleri anlamak, yorumlamak ve ele almak için multidisipliner bir yaklaşım benimseyen Ekonomiyi Yeniden Tasarlamak projesinin bir parçasıydı. Etkinliğin moderatörlüğünü projenin eş direktörü ve aynı zamanda Ford Vakfı Uluslararası Politik Ekonomi Profesörü Dani Rodrik yaptı.
Konuşma boyunca Chetty ve Sandel, ekonomik eşitsizliğin bazı etkenleri ve birçok Amerikalının hayal kırıklığı hakkında görüş alışverişinde bulundular. Sandel, üniversiteye gidenlerin finansal başarısına odaklanmanın önemli olduğunu ancak Amerikalıların çoğunun bunu yapmadığını kabul etmenin de önemli olduğunu belirtti.
Sandel, başarıya yönelik tutumların pek çok açıdan üniversite eğitimli bireyleri işçi sınıfıyla karşı karşıya getirdiğini ve siyasetimizi altüst eden bir “kazananlar ve kaybedenler” yanılsaması yarattığını söyledi. Bu efsane, mali açıdan başarılı bireylerin ABD’nin meritokratik bir toplum olduğunu iddia etmelerine olanak tanırken, daha az yükselme hareketliliği olanların – çok çalışmalarına rağmen – “elli yıllık durgun ücretler” içinde sıkışıp kalmalarına olanak tanıyor. Gerilim yaratır.
“[There’s a] tepedekilerin başarılarının kendi yaptıkları, kendi erdemlerinin bir ölçüsü olduğuna inanma eğilimi. Ve bu da demek oluyor ki, mücadele edenlerin, geride bırakılanların da kendi kaderlerini hak etmeleri gerekiyor” dedi Sandel. “Pek çok çalışanın yaptığı iş, toplum tarafından değer görmüyor, onurlandırılmıyor ve tanınmıyor.”
Chetty, ekonomik hareketlilik konusundaki tutumlar söz konusu olduğunda rakamların ötesinde sosyal faktörlerin de dikkate alınmasının önemli olduğunu kabul etti. Çoğu kişi için iş, kişinin yaşamının ve kimliğinin önemli bir parçasıdır. Araştırma, Amerikalıların anlamlı bir şekilde yukarı doğru hareketlilik elde etmelerine yardımcı olacak, ücretlerin ötesindeki endişeleri dikkate alan politikaları bilgilendirmeye yardımcı olmalıdır. Bu, ölçülmesi çok daha zor olan haysiyet, sosyal statü ve sosyal bağlantılar gibi faktörlerin nasıl ölçüleceğini ve yükseltileceğini bulmayı da içerir.
Chetty, katılımcılara gelecekteki araştırmalarda bu unsurların nasıl keşfedileceği konusunda yaratıcı düşünmeye teşvik etti.
“[These] Ortaya çıkabilecek çok ilginç ve önemli konular var” dedi. “[Addressing them] yeni nesil bir ekonomi yaratmamıza yardımcı olacaktır.”