YENİ DELHİ: Pakistan’daki en yüksek seviyelerdeki herhangi bir büyük değişiklik, Hindistan’ın batı komşusuyla ilişkilerinde bazı yeniden ayarlamalar ve ayarlamalar yapılmasını gerektiriyor.
Nın-nin General Asım Münir Pakistan Ordusu’nun lideri olarak göreve başlayacaktı, başka türlü olamazdı.
“Kuruluşun” (ordunun takma adı) Pakistan’ın dış politikası üzerinde çok fazla etkiye sahip olduğu bir sır değil. Giden COAS Generali Bajwa’nın ordunun artık siyasi işlere karışmayacağını kamuoyuna açıklamasına rağmen bu durum yakın zamanda değişmeyebilir.
Hindistan için en önemli sorunlar
Pakistan’da hükümete veya orduya kim başkanlık ederse etsin, Hindistan’a yönelik endişeler değişmiyor.
Uluslararası sınır barışçıl olacak mı? Kırılgan LoC ateşkesi sürecek mi? Sınırın ötesinden terörist sızması bir hamle görecek mi? İslamabad’ın Keşmir Vadisi’nde huzursuzluk yaratma girişimleri devam edecek mi?
Pakistan’da neredeyse özgürce dolaşan Lashkar ve Jaish gibi Hindistan’ı hedef alan terör örgütleri durdurulabilecek mi?
Pakistan’ın askeri ve istihbarat servislerinin o ülkedeki algılanan etkisi göz önüne alındığında, Hindistan’ın Afgan Talibanı ile ilişkileri nasıl gelişecek?
Rawalpindi’deki yeni patron bunların çoğunda rol oynayacak.
Münir’in ‘ilgisi’ biraz teselli sunuyor
Yeni Delhi, Munir’de, Hindistan’a yaklaşımında Bajwa’dan daha katı olabilecek bir “sert” görüyor. Sebeplerden biri, seleflerinden üçü olan General Kayani, General Sharif ve General Bajwa’nın aksine, ABD veya Birleşik Krallık askeri eğitim akademilerinde deneyim eksikliğidir.
Batı’daki kolejlerden mezun olan Pakistanlı subayların, eğitimlerini tamamen kendi topraklarında alanlara kıyasla daha bütüncül bir dünya görüşüne sahip olduklarına inanılıyor.
Münir ise muhafazakar Suudi Arabistan’da görev yaptı ve Yeni Delhi tarafından Suudi rejimine yakın görülüyor.
Kısa bir süreliğine de olsa Munir, doğası gereği Hindistan’a düşman olduğu düşünülen bir örgüt olan casus teşkilatı ISI’nin başkanı olarak da görev yaptı.
Pekin ve Washington arasındaki denge
General Bajwa, Çin ve ABD ile bağları dengelemeye çalıştı. İslamabad Pekin’e yaklaştıkça Bajwa, ABD’de işlerin nasıl yürüdüğüne dair deneyimi ve aşinalığının da yardımıyla Washington ile ilişkileri çözmeye çalıştı.
Bu cephede Münir, Batılı kurumlara maruz kalmadan dezavantajlı bir şekilde başlayabilir. Ve bu hem Hindistan hem de ABD için endişe kaynağı olabilir.
Pakistan, Munir’in genelkurmay başkanı olmasıyla Çin’e daha da yakınlaşacak mı? Bu, bazen Pakistan karşısında Yeni Delhi için diplomatik bir kanal olan Washington’un İslamabad üzerindeki etkisini biraz daha kaybettiği anlamına gelebilir.
Bölgedeki ekonomik ve stratejik çıkarları ve Çin ile ilişkilerinde artan kargaşa göz önüne alındığında, Washington bunu göze alamaz.
Hafiz-e-Kur’an
Asım Munir, Kuran’ı ezberlemiş olan ‘Hafız-ı Kuran’dır. Bu, kişisel yaşamındaki dini eğilimlerine işaret ediyor. Pakistan medyasının bir kısmı, onun atanmasını şimdiden “Pakistan’ın İslam dünyasında bir gurur meselesi” olarak yansıtıyor.
Ancak şimdiye kadar, Pakistan ilahiyat okullarıyla radikal veya başka türlü herhangi bir bağı olduğuna dair hiçbir işaret yok.
Ordu siyasi olarak tarafsız olacak mı?
Ordu artık Pakistan siyasetine karışmayacağını söyledi. Yeni şefin bu taahhüdü yerine getirip getirmeyeceği, Pakistan’ın demokratik evriminin anahtarı olabilir.
PTI başkanı İmran Khan, Başbakan Şehbaz Şerif’i erken seçim çağrısı yapmaya zorlamak amacıyla ülke çapında protestolara öncülük ederken, Pakistan yeni bir siyasi belirsizlik döneminin ortasında.
Pakistan bir ekonomik krizden kurtulmaya ve tarihi sel felaketinden kurtulmaya çalışırken, Münir potansiyel olarak siyasi sıcaklığın düşürülmesinde kilit bir rol oynayabilir.
Nawaz’ın atadığı bir vekil mi?
Asım Münir’in atanması, görevdeki Şehbaz Şerif’in kardeşi eski Başbakan Navaz Şerif’in onayı olarak görülüyor. Bu, kıdemli Şerif’in mirası göz önüne alındığında Hindistan-Pakistan bağlarında bir çözülme umutlarını artırıyor.
Nawaz’ın iki Hindistan başbakanıyla – merhum Atal Bihari Vajyapee ve Narendra Modi – kişisel karşılaştırmaları, bu dönemlerde ikili ilişkilerin kolaylaşmasına yardımcı oldu.
Ancak Chagai nükleer testleri, Kargil savaşı, Pakistan’ın iç siyaseti ve sonunda Şerif’in devrilmesi, lastiklerdeki erimenin uzun sürmemesini sağladı.
(Ajansın katkısıyla)
Nın-nin General Asım Münir Pakistan Ordusu’nun lideri olarak göreve başlayacaktı, başka türlü olamazdı.
“Kuruluşun” (ordunun takma adı) Pakistan’ın dış politikası üzerinde çok fazla etkiye sahip olduğu bir sır değil. Giden COAS Generali Bajwa’nın ordunun artık siyasi işlere karışmayacağını kamuoyuna açıklamasına rağmen bu durum yakın zamanda değişmeyebilir.
Hindistan için en önemli sorunlar
Pakistan’da hükümete veya orduya kim başkanlık ederse etsin, Hindistan’a yönelik endişeler değişmiyor.
Uluslararası sınır barışçıl olacak mı? Kırılgan LoC ateşkesi sürecek mi? Sınırın ötesinden terörist sızması bir hamle görecek mi? İslamabad’ın Keşmir Vadisi’nde huzursuzluk yaratma girişimleri devam edecek mi?
Pakistan’da neredeyse özgürce dolaşan Lashkar ve Jaish gibi Hindistan’ı hedef alan terör örgütleri durdurulabilecek mi?
Pakistan’ın askeri ve istihbarat servislerinin o ülkedeki algılanan etkisi göz önüne alındığında, Hindistan’ın Afgan Talibanı ile ilişkileri nasıl gelişecek?
Rawalpindi’deki yeni patron bunların çoğunda rol oynayacak.
Münir’in ‘ilgisi’ biraz teselli sunuyor
Yeni Delhi, Munir’de, Hindistan’a yaklaşımında Bajwa’dan daha katı olabilecek bir “sert” görüyor. Sebeplerden biri, seleflerinden üçü olan General Kayani, General Sharif ve General Bajwa’nın aksine, ABD veya Birleşik Krallık askeri eğitim akademilerinde deneyim eksikliğidir.
Batı’daki kolejlerden mezun olan Pakistanlı subayların, eğitimlerini tamamen kendi topraklarında alanlara kıyasla daha bütüncül bir dünya görüşüne sahip olduklarına inanılıyor.
Münir ise muhafazakar Suudi Arabistan’da görev yaptı ve Yeni Delhi tarafından Suudi rejimine yakın görülüyor.
Kısa bir süreliğine de olsa Munir, doğası gereği Hindistan’a düşman olduğu düşünülen bir örgüt olan casus teşkilatı ISI’nin başkanı olarak da görev yaptı.
Pekin ve Washington arasındaki denge
General Bajwa, Çin ve ABD ile bağları dengelemeye çalıştı. İslamabad Pekin’e yaklaştıkça Bajwa, ABD’de işlerin nasıl yürüdüğüne dair deneyimi ve aşinalığının da yardımıyla Washington ile ilişkileri çözmeye çalıştı.
Bu cephede Münir, Batılı kurumlara maruz kalmadan dezavantajlı bir şekilde başlayabilir. Ve bu hem Hindistan hem de ABD için endişe kaynağı olabilir.
Pakistan, Munir’in genelkurmay başkanı olmasıyla Çin’e daha da yakınlaşacak mı? Bu, bazen Pakistan karşısında Yeni Delhi için diplomatik bir kanal olan Washington’un İslamabad üzerindeki etkisini biraz daha kaybettiği anlamına gelebilir.
Bölgedeki ekonomik ve stratejik çıkarları ve Çin ile ilişkilerinde artan kargaşa göz önüne alındığında, Washington bunu göze alamaz.
Hafiz-e-Kur’an
Asım Munir, Kuran’ı ezberlemiş olan ‘Hafız-ı Kuran’dır. Bu, kişisel yaşamındaki dini eğilimlerine işaret ediyor. Pakistan medyasının bir kısmı, onun atanmasını şimdiden “Pakistan’ın İslam dünyasında bir gurur meselesi” olarak yansıtıyor.
Ancak şimdiye kadar, Pakistan ilahiyat okullarıyla radikal veya başka türlü herhangi bir bağı olduğuna dair hiçbir işaret yok.
Ordu siyasi olarak tarafsız olacak mı?
Ordu artık Pakistan siyasetine karışmayacağını söyledi. Yeni şefin bu taahhüdü yerine getirip getirmeyeceği, Pakistan’ın demokratik evriminin anahtarı olabilir.
PTI başkanı İmran Khan, Başbakan Şehbaz Şerif’i erken seçim çağrısı yapmaya zorlamak amacıyla ülke çapında protestolara öncülük ederken, Pakistan yeni bir siyasi belirsizlik döneminin ortasında.
Pakistan bir ekonomik krizden kurtulmaya ve tarihi sel felaketinden kurtulmaya çalışırken, Münir potansiyel olarak siyasi sıcaklığın düşürülmesinde kilit bir rol oynayabilir.
Nawaz’ın atadığı bir vekil mi?
Asım Münir’in atanması, görevdeki Şehbaz Şerif’in kardeşi eski Başbakan Navaz Şerif’in onayı olarak görülüyor. Bu, kıdemli Şerif’in mirası göz önüne alındığında Hindistan-Pakistan bağlarında bir çözülme umutlarını artırıyor.
Nawaz’ın iki Hindistan başbakanıyla – merhum Atal Bihari Vajyapee ve Narendra Modi – kişisel karşılaştırmaları, bu dönemlerde ikili ilişkilerin kolaylaşmasına yardımcı oldu.
Ancak Chagai nükleer testleri, Kargil savaşı, Pakistan’ın iç siyaseti ve sonunda Şerif’in devrilmesi, lastiklerdeki erimenin uzun sürmemesini sağladı.
(Ajansın katkısıyla)