Cornell William Brooks, Kamusal Liderlik ve Sosyal Adalet Uygulamaları Profesörü ve William Monroe Trotter Sosyal Adalet İşbirliği Direktörü, Gündem Kennedy Okulu
Charles Ogletree kesinlikle sadece öğrencileri veya ondan akıl hocalığı ve ilham almış bir nesil avukat tarafından değil, aynı zamanda ülkenin dört bir yanında Gündem Hukuk Fakültesi’nde bu görevi üstlenen bir avukat ve profesör olduğunu bilen insanlar tarafından da hatırlanacak. bir dizi Goliath’a karşı Davut’un tarafı.
1991’de Clarence Thomas’ın onay duruşmaları yapıldığında cinsel taciz yasasının emekleme döneminde olduğunu hatırlayalım. Ogletree, Amerikan hukuk tarihinde kadınlara kategorik olarak inanılmadığı ve erkeklerin kategorik olarak inanıldığı bir anda Anita Hill’in yanında yer aldı. Ogletree’nin siyasi ve yasal açıdan tehlikeli bir anda onun yanında olması, karakterine açılan bir pencereydi. O anda yanında durmak belli bir cesaret gerektiriyordu.
Tıpkı kölelik tazminatından söz ettiği zamanki gibi. Tazminatlar şu anda inanılmaz derecede tartışmalı ve tartışmalı. Bir nesil öncesine gidin ve 1921’de Tulsa, Oklahoma’da terörize edilen, katledilen ve bombalanan Siyahların yanında duran Charles Ogletree vardı. Devletler, tazminatlar konusunda kesin konuşun. Ogletree bunu yıllar önce yaptı [in 2003]. 1921’de terörize edilen insanları dinlemek ve yasal tazminat talebinde bulunmak belli bir cesaret ister. Ogletree, uygulama, burs, öğretim ve akıl hocalığının nadir bir kombinasyonunu temsil ediyordu. Bunların yasal bir devin dört sütunu olduğunu iddia ediyorum.
Ben bir sivil haklar avukatıyım ama aynı zamanda Afrika Metodist Piskoposluk Kilisesi’nde dördüncü kuşaktan atanmış bir bakanım. Pek çok cenazede vaaz verme ve methiyeler okuma fırsatım oldu. Böyle anlarda önemli olduğunu düşündüğüm şeylerden biri, ne kadar üzülsek de ilham almamız gerektiğidir. Kaybettiğimiz anlarda teselliye ihtiyaç duyduğumuz kadar, meydan okumayı da hoş karşılamalıyız. Onun ölümüyle pek çok kişi acı çekti: öğrencileri, mentileri, arkadaşları ve kesinlikle ailesi. Ancak Charles Ogletree’nin hayatını kaybetmesi sadece rahatlık talep etmekle kalmıyor, aynı zamanda onun gibi yaşamamız için bizi zorluyor. Sadece üzülmekle kalmıyoruz. Aynı zamanda onun bıraktığı dersleri öğrenmek için kendimize meydan okuyoruz.
Kenneth Mack, JD ’91 , Lawrence D. Biele Hukuk Profesörü
Charles’ın senin için her zaman zamanı olmuştur. İster bir hukuk öğrencisi, ister bir ceza savunma müvekkili, Cumartesi Okulu programına gelen topluluktan biri, tartışmalı bir Yüksek Mahkeme adaylığı için Kongre önünde ifade veren Siyah bir kadın veya cumhurbaşkanı olmak için kampanya yürüten eski bir öğrenci olun, bu doğruydu. Birleşik Devletler. Büyük meseleler dikkatini çekmek için yarışsa da durup sizinle 20 dakika, bazen saatlerce konuşurdu.
Yüksek Mahkeme’nin üniversiteye kabullerde ırkın dikkate alınmasını onayladığı 2003 Grutter kararının her yerinde parmak izleri vardı. Hukuk Fakültesi meslektaşlarımdan biri bir keresinde bana Charles’ın “gezegendeki en meşgul insan” olduğunu söylemişti. Yardıma ihtiyacın olursa, sana ihtiyacın olduğu kadar zaman verirdi. Kendisini, saygı duyduğu Charles Hamilton Houston, Thurgood Marshall, Constance Baker Motley ve Derrick Bell gibi seleflerinin çalışmalarını ileriye taşıyan biri olarak gördü.
1988’de öğrenci olarak Gündem Hukuk Fakültesi’ne geldiğimde, Charles henüz kadrolu değildi, ama o zaten başlı başına bir kurumdu. Sanki her öğrenci onu tanıyor ya da tanıyor gibiydi. Hepsini de biliyordu. Yıllar sonra, yüzlerce ve yüzlerce öğrencinin isimlerini ve geçmişlerini hatırlayabildi. Her şey kadar onlar da onun mirasıydı.
Randall Kennedy, Michael R. Klein Hukuk Profesörü
Charles Ogletree, arkasında enerjik, yenilikçi, düşünceli ve cömert bir avukat, öğretmen, aktivist ve akademisyenin anılarını bırakıyor. İlham yaydı, saygı uyandırdı ve hayranlık uyandırdı. Kontrolü altına girecek kadar şanslı olan birçok kişi tarafından sevildi. Nadiren bir hukuk profesörü böylesine derin bir şükran duygusu uyandırmıştır.
Charles Ogletree kesinlikle sadece öğrencileri veya ondan akıl hocalığı ve ilham almış bir nesil avukat tarafından değil, aynı zamanda ülkenin dört bir yanında Gündem Hukuk Fakültesi’nde bu görevi üstlenen bir avukat ve profesör olduğunu bilen insanlar tarafından da hatırlanacak. bir dizi Goliath’a karşı Davut’un tarafı.
1991’de Clarence Thomas’ın onay duruşmaları yapıldığında cinsel taciz yasasının emekleme döneminde olduğunu hatırlayalım. Ogletree, Amerikan hukuk tarihinde kadınlara kategorik olarak inanılmadığı ve erkeklerin kategorik olarak inanıldığı bir anda Anita Hill’in yanında yer aldı. Ogletree’nin siyasi ve yasal açıdan tehlikeli bir anda onun yanında olması, karakterine açılan bir pencereydi. O anda yanında durmak belli bir cesaret gerektiriyordu.
Tıpkı kölelik tazminatından söz ettiği zamanki gibi. Tazminatlar şu anda inanılmaz derecede tartışmalı ve tartışmalı. Bir nesil öncesine gidin ve 1921’de Tulsa, Oklahoma’da terörize edilen, katledilen ve bombalanan Siyahların yanında duran Charles Ogletree vardı. Devletler, tazminatlar konusunda kesin konuşun. Ogletree bunu yıllar önce yaptı [in 2003]. 1921’de terörize edilen insanları dinlemek ve yasal tazminat talebinde bulunmak belli bir cesaret ister. Ogletree, uygulama, burs, öğretim ve akıl hocalığının nadir bir kombinasyonunu temsil ediyordu. Bunların yasal bir devin dört sütunu olduğunu iddia ediyorum.
Ben bir sivil haklar avukatıyım ama aynı zamanda Afrika Metodist Piskoposluk Kilisesi’nde dördüncü kuşaktan atanmış bir bakanım. Pek çok cenazede vaaz verme ve methiyeler okuma fırsatım oldu. Böyle anlarda önemli olduğunu düşündüğüm şeylerden biri, ne kadar üzülsek de ilham almamız gerektiğidir. Kaybettiğimiz anlarda teselliye ihtiyaç duyduğumuz kadar, meydan okumayı da hoş karşılamalıyız. Onun ölümüyle pek çok kişi acı çekti: öğrencileri, mentileri, arkadaşları ve kesinlikle ailesi. Ancak Charles Ogletree’nin hayatını kaybetmesi sadece rahatlık talep etmekle kalmıyor, aynı zamanda onun gibi yaşamamız için bizi zorluyor. Sadece üzülmekle kalmıyoruz. Aynı zamanda onun bıraktığı dersleri öğrenmek için kendimize meydan okuyoruz.
Kenneth Mack, JD ’91 , Lawrence D. Biele Hukuk Profesörü
Charles’ın senin için her zaman zamanı olmuştur. İster bir hukuk öğrencisi, ister bir ceza savunma müvekkili, Cumartesi Okulu programına gelen topluluktan biri, tartışmalı bir Yüksek Mahkeme adaylığı için Kongre önünde ifade veren Siyah bir kadın veya cumhurbaşkanı olmak için kampanya yürüten eski bir öğrenci olun, bu doğruydu. Birleşik Devletler. Büyük meseleler dikkatini çekmek için yarışsa da durup sizinle 20 dakika, bazen saatlerce konuşurdu.
Yüksek Mahkeme’nin üniversiteye kabullerde ırkın dikkate alınmasını onayladığı 2003 Grutter kararının her yerinde parmak izleri vardı. Hukuk Fakültesi meslektaşlarımdan biri bir keresinde bana Charles’ın “gezegendeki en meşgul insan” olduğunu söylemişti. Yardıma ihtiyacın olursa, sana ihtiyacın olduğu kadar zaman verirdi. Kendisini, saygı duyduğu Charles Hamilton Houston, Thurgood Marshall, Constance Baker Motley ve Derrick Bell gibi seleflerinin çalışmalarını ileriye taşıyan biri olarak gördü.
1988’de öğrenci olarak Gündem Hukuk Fakültesi’ne geldiğimde, Charles henüz kadrolu değildi, ama o zaten başlı başına bir kurumdu. Sanki her öğrenci onu tanıyor ya da tanıyor gibiydi. Hepsini de biliyordu. Yıllar sonra, yüzlerce ve yüzlerce öğrencinin isimlerini ve geçmişlerini hatırlayabildi. Her şey kadar onlar da onun mirasıydı.
Randall Kennedy, Michael R. Klein Hukuk Profesörü
Charles Ogletree, arkasında enerjik, yenilikçi, düşünceli ve cömert bir avukat, öğretmen, aktivist ve akademisyenin anılarını bırakıyor. İlham yaydı, saygı uyandırdı ve hayranlık uyandırdı. Kontrolü altına girecek kadar şanslı olan birçok kişi tarafından sevildi. Nadiren bir hukuk profesörü böylesine derin bir şükran duygusu uyandırmıştır.