Sovyetler Birliği’nin II. Dünya Savaşı sırasında Hitler’in işgalini başarılı bir şekilde geri püskürtmesinin ve modern çağın en büyük varoluşsal tehdidinden kurtulmasının üzerinden yaklaşık 80 yıl geçti. Pulitzer ödüllü gazeteci Anne Applebaum’a göre, bugün Rus Ordusu, Sovyetlerin bir zamanlar savaştan sonra Ukrayna’daki işgal altındaki bölgeleri kontrol etmek için Doğu Avrupa’da gücünü pekiştirmek için kullandığı aynı oyun kitabını izliyor gibi görünüyor.
Bu sefer dışında, savaş alanlarında, yerel belediye binalarında ve okullarda hiçbiri çalışmıyor.
Ukrayna direnişinin gücünü ve Rus birliklerinin hazırlıksızlığını yanlış değerlendiren ve Ukrayna’da net bir ideolojik görev duygusu olmayan hüsrana uğramış ve başarısız olan Rus ordusu, sivillere yönelik vahşet kampanyasını yoğunlaştırdı.
“Şu anda içinde bulunduğumuz döngü bu, bu tür bir başarısızlık ve yetersizlik şiddete yol açıyor. Applebaum, Gündem Ukrayna Araştırma Enstitüsü’nün Çarşamba akşamı yıllık Petryshyn Anma Konferansı sırasında, “Şiddet daha fazla direniş yaratıyor ve işgalciler için kavraması çok zor olan bu direniş daha geniş ve daha geniş ve her zamankinden daha rastgele yıkım ve ıstırap yaratıyor” dedi. Bugün işgal altındaki şehir ve kasabalarda “soykırım mantığı budur”.
Applebaum, 1930’ların başlarında Stalin’in politikaları nedeniyle en az 4 milyon Ukraynalının açlıktan ölmesini konu alan 2017 tarihli “Kızıl Kıtlık” kitabı da dahil olmak üzere Ukrayna ve Rusya tarihi hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır. Konuşmasında, kendisinin ve Rus savaş suçlarını belgeleyen The Reckoning Project’ten gazetecilerin ve saha araştırmacılarının, Rus ordusunun Ukrayna’daki faaliyetleri ve ihlallerine ilişkin soruşturmalar yoluyla öğrendiklerinden bahsetti.
Applebaum, geçen Şubat ayındaki geniş çaplı işgalden bu yana, “Rus işgalinin hem Rus emperyalizminin hem de Sovyet soykırımının eşit derecede eski ve aynı derecede çirkin geleneğine ait olduğu”nun netleştiğini söyledi.
“Rus askerlerinin Ukrayna’da yürüttüğü politikalar, birçok yönden Sovyet askerlerinin işgal altındaki Orta Avrupa’da, Polonya’da, Macaristan’da, Baltık ülkelerinde uyguladığı politikalara çok benziyor. [and] [1945’tensonraÇekoslovakya’da”dedi
“Bazı nüanslar” ve “farklılıklar” olmakla birlikte, daha önce işgal edilmiş bölgelerden, özellikle Doğu Ukrayna’dan gelen raporlar, Rus ordusunun “bir nüfusa nasıl boyun eğdirileceği, alışkanlıklarının nasıl değiştirileceği, nasıl kimliğini bile değiştirir. Bunların hepsi daha önce denenmiş şeyler ve şimdi yeniden deneniyorlar” dedi.
Müfettişler işkence odalarına dair kanıtlar buldular ve artık özgürleştirilmiş bölgelerdeki sıradan vatandaşlar ve küçük kasaba yetkilileriyle yapılan görüşmeler, Rus askerlerinin insanları tutsak ettiğini, bazılarına elektrik şoku vererek işkence yaptığını, onları fiziksel ve psikolojik olarak taciz ettiğini ve aşırı derecede açlığa maruz bıraktığını söylüyor. soğuk, hatta boğulmak.
“Bu işgalin nihilizmi”, Rusya’nın işgal altındaki Ukrayna’daki okullara davranış biçiminde açıkça görülüyor. Kızıl Ordu’nun okul müfredatını ve anaokulundan itibaren öğretimi yeniden şekillendirme planını önceliklendirdiği ve dikkatli bir şekilde uyguladığı yerde, “Oldukça fazla kanıt, Moskova’nın Ukrayna okulları için daha büyük planları olduğunu, ancak yerdeki askerlerin bunları uygulayamadığını gösteriyor” ve “don Applebaum, “Okullarda ne olduğu gerçekten umursamış görünüyor” dedi.
Rus ordusunun bir savaş gücü olarak eksiklikleri savaşın ilk günlerinden beri ortadadır. Ancak Rus askerleri de belediye başkanlarını ve köy muhtarlarını görevden aldıktan sonra ne yapmaları gerektiği konusunda hiçbir fikirleri yok gibiydi.
En azından onları Polonya’ya, Estonya’ya ya da Romanya’ya iten ideolojinin adını verebilen Sovyet Komünist atalarının aksine, modern Rus ordusunun tutarlı bir hükümet ya da yönetim teorisi, bölgeyi yönetmek için somut planları, hatta herhangi bir net fikir Russkiy Mir — Rus dünyası, bu ifade bazı Başkanların [Vladimir] Putin’in ideologları övüyor. Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorlar; bunu nasıl gerçekleştireceklerini bilmiyorlar; onu kimin yaratacağını veya bunun nasıl olacağını bilmiyorlar” dedi Applebaum. “Bu muazzam hasarı veriyorlar, ama nedenini bilmiyorlar.”
Korkunç ve sebepsiz şiddet ve “Ukrayna yaşamının tamamen hiçe sayılması” kısmen Rusların Ukraynalıları kendi isteklerine boyun eğdirememelerinden ve neden bu kadar şiddetle direndiklerini anlayamamalarından kaynaklanıyor dedi.
Ruslar çok farklı bir durum beklentisiyle Ukrayna’ya geldiler ve şimdi bulduklarını yok etmeye kararlılar.
Ukrayna’nın defolup gitmesini dilemek ya da bu Ukraynalı kimliğinin yok olmasını dilemek onu ortadan kaldırmayacak ve tarihin yeniden yazılması milyonlarca insanın tarihsel hafızasını değiştirmeyecektir” dedi. “Rusya bölgeyi değiştirmeye çalışabilir, ancak bu, ne kadar insan dövülürse dövülsün veya elektrik şoku verilirse verilsin bölgeyi değiştirmeyecektir.”
Savaştan sonra Rusya’nın geleceğinin nasıl göründüğü sorulduğunda, Applebaum emin olmadığını ancak “olması gereken” “en önemli” şeyin tanınma olduğunu söyledi.
“İşte o an, Rus elitleri, Rus lideri ya da şu anda kararları kim veriyorsa, savaşın bir hata olduğunu ve Ukrayna’nın bağımsız bir ülke olduğunu anladıkları ve söyleyebildikleri an.
“Putin’den sonra gelen daha iyi. Aklınıza gelebilecek en kötü kişi kim olursa olsun, yine de daha iyidir, çünkü o kişi onunla aynı meşruiyete ve aynı miktarda güce sahip olmayacak” ve Putin’in şu anda sahip olduğu gücü ve kontrolü yeniden ele geçirmesi uzun zaman alacak dedi. “Sadece bunun olmasını umabilirim – olacağını bilmiyorum.”
Günlük Gazete
En son Gündem haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.
Bu sefer dışında, savaş alanlarında, yerel belediye binalarında ve okullarda hiçbiri çalışmıyor.
Ukrayna direnişinin gücünü ve Rus birliklerinin hazırlıksızlığını yanlış değerlendiren ve Ukrayna’da net bir ideolojik görev duygusu olmayan hüsrana uğramış ve başarısız olan Rus ordusu, sivillere yönelik vahşet kampanyasını yoğunlaştırdı.
“Şu anda içinde bulunduğumuz döngü bu, bu tür bir başarısızlık ve yetersizlik şiddete yol açıyor. Applebaum, Gündem Ukrayna Araştırma Enstitüsü’nün Çarşamba akşamı yıllık Petryshyn Anma Konferansı sırasında, “Şiddet daha fazla direniş yaratıyor ve işgalciler için kavraması çok zor olan bu direniş daha geniş ve daha geniş ve her zamankinden daha rastgele yıkım ve ıstırap yaratıyor” dedi. Bugün işgal altındaki şehir ve kasabalarda “soykırım mantığı budur”.
Applebaum, 1930’ların başlarında Stalin’in politikaları nedeniyle en az 4 milyon Ukraynalının açlıktan ölmesini konu alan 2017 tarihli “Kızıl Kıtlık” kitabı da dahil olmak üzere Ukrayna ve Rusya tarihi hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır. Konuşmasında, kendisinin ve Rus savaş suçlarını belgeleyen The Reckoning Project’ten gazetecilerin ve saha araştırmacılarının, Rus ordusunun Ukrayna’daki faaliyetleri ve ihlallerine ilişkin soruşturmalar yoluyla öğrendiklerinden bahsetti.
Applebaum, geçen Şubat ayındaki geniş çaplı işgalden bu yana, “Rus işgalinin hem Rus emperyalizminin hem de Sovyet soykırımının eşit derecede eski ve aynı derecede çirkin geleneğine ait olduğu”nun netleştiğini söyledi.
“Rus askerlerinin Ukrayna’da yürüttüğü politikalar, birçok yönden Sovyet askerlerinin işgal altındaki Orta Avrupa’da, Polonya’da, Macaristan’da, Baltık ülkelerinde uyguladığı politikalara çok benziyor. [and] [1945’tensonraÇekoslovakya’da”dedi
“Bazı nüanslar” ve “farklılıklar” olmakla birlikte, daha önce işgal edilmiş bölgelerden, özellikle Doğu Ukrayna’dan gelen raporlar, Rus ordusunun “bir nüfusa nasıl boyun eğdirileceği, alışkanlıklarının nasıl değiştirileceği, nasıl kimliğini bile değiştirir. Bunların hepsi daha önce denenmiş şeyler ve şimdi yeniden deneniyorlar” dedi.
Müfettişler işkence odalarına dair kanıtlar buldular ve artık özgürleştirilmiş bölgelerdeki sıradan vatandaşlar ve küçük kasaba yetkilileriyle yapılan görüşmeler, Rus askerlerinin insanları tutsak ettiğini, bazılarına elektrik şoku vererek işkence yaptığını, onları fiziksel ve psikolojik olarak taciz ettiğini ve aşırı derecede açlığa maruz bıraktığını söylüyor. soğuk, hatta boğulmak.
“Bu işgalin nihilizmi”, Rusya’nın işgal altındaki Ukrayna’daki okullara davranış biçiminde açıkça görülüyor. Kızıl Ordu’nun okul müfredatını ve anaokulundan itibaren öğretimi yeniden şekillendirme planını önceliklendirdiği ve dikkatli bir şekilde uyguladığı yerde, “Oldukça fazla kanıt, Moskova’nın Ukrayna okulları için daha büyük planları olduğunu, ancak yerdeki askerlerin bunları uygulayamadığını gösteriyor” ve “don Applebaum, “Okullarda ne olduğu gerçekten umursamış görünüyor” dedi.
Rus ordusunun bir savaş gücü olarak eksiklikleri savaşın ilk günlerinden beri ortadadır. Ancak Rus askerleri de belediye başkanlarını ve köy muhtarlarını görevden aldıktan sonra ne yapmaları gerektiği konusunda hiçbir fikirleri yok gibiydi.
En azından onları Polonya’ya, Estonya’ya ya da Romanya’ya iten ideolojinin adını verebilen Sovyet Komünist atalarının aksine, modern Rus ordusunun tutarlı bir hükümet ya da yönetim teorisi, bölgeyi yönetmek için somut planları, hatta herhangi bir net fikir Russkiy Mir — Rus dünyası, bu ifade bazı Başkanların [Vladimir] Putin’in ideologları övüyor. Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorlar; bunu nasıl gerçekleştireceklerini bilmiyorlar; onu kimin yaratacağını veya bunun nasıl olacağını bilmiyorlar” dedi Applebaum. “Bu muazzam hasarı veriyorlar, ama nedenini bilmiyorlar.”
Korkunç ve sebepsiz şiddet ve “Ukrayna yaşamının tamamen hiçe sayılması” kısmen Rusların Ukraynalıları kendi isteklerine boyun eğdirememelerinden ve neden bu kadar şiddetle direndiklerini anlayamamalarından kaynaklanıyor dedi.
Ruslar çok farklı bir durum beklentisiyle Ukrayna’ya geldiler ve şimdi bulduklarını yok etmeye kararlılar.
Ukrayna’nın defolup gitmesini dilemek ya da bu Ukraynalı kimliğinin yok olmasını dilemek onu ortadan kaldırmayacak ve tarihin yeniden yazılması milyonlarca insanın tarihsel hafızasını değiştirmeyecektir” dedi. “Rusya bölgeyi değiştirmeye çalışabilir, ancak bu, ne kadar insan dövülürse dövülsün veya elektrik şoku verilirse verilsin bölgeyi değiştirmeyecektir.”
Savaştan sonra Rusya’nın geleceğinin nasıl göründüğü sorulduğunda, Applebaum emin olmadığını ancak “olması gereken” “en önemli” şeyin tanınma olduğunu söyledi.
“İşte o an, Rus elitleri, Rus lideri ya da şu anda kararları kim veriyorsa, savaşın bir hata olduğunu ve Ukrayna’nın bağımsız bir ülke olduğunu anladıkları ve söyleyebildikleri an.
“Putin’den sonra gelen daha iyi. Aklınıza gelebilecek en kötü kişi kim olursa olsun, yine de daha iyidir, çünkü o kişi onunla aynı meşruiyete ve aynı miktarda güce sahip olmayacak” ve Putin’in şu anda sahip olduğu gücü ve kontrolü yeniden ele geçirmesi uzun zaman alacak dedi. “Sadece bunun olmasını umabilirim – olacağını bilmiyorum.”
Günlük Gazete
En son Gündem haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.