Ufukta Doğu’da üç seçim var ama aklımda sadece Rhöndorf mu var? Muhtemelen bu gerçekleşmeyecek. Almanya’nın birliğinin statüsüne ilişkin yeni rapora itiraz
Bunlar sadece Fransız sosyologlar arasında değil, aynı zamanda Doğu ve Batı’daki Almanlar arasında da olan küçük şeyler ve ince farklardır. CDU’nun yeni renkleri olan “Cadenabbia turkuaz” ve “Röhndorf mavisi” üzerine şimdilik son bir söz söyleyeyim. Çok güldük. Ama yanlış nedenlerden dolayı.
Elbette, küçümseyici seslere, deyim yerindeyse tarihsel bir yük kazandırmak amacıyla, ilk Almanya Şansölyesi Konrad Adenauer’in evinin ve tatil yerinin adını vermek bir pazarlama hilesiydi. Bizi bugünden itibaren günlerce meşgul edecek bazı sosyo-ekonomik haritalardan ziyade, yanlışlıkla Alman birliğinin durumu hakkında daha fazla bilgi veren bir espri. 33 yıldır her yıl ekim ayının başında olduğu gibi.
Küçükler bile 1990 CDU seçim kampanyasına katıldı
© Jens Rötzsch
Yoksa Karl Marx Şehir beji mi?
Yapılabilir ama özellikle Doğu’da bir tür hayatta kalma mücadelesi vermek zorunda olan bir parti için ilginç bir strateji. Renk konusuna gelince, bir an için Sol Parti’nin sinyal kırmızısı tasarımını (HKS 14 renk kodu) Karl Marx City Beige ve Oberhof Green renklerini de kapsayacak şekilde genişletmeye karar verdiğini hayal etmeniz yeterli. yol, adını Walter Ulbricht’in en sevdiği tatil yerinden alıyor. Elbette bu siyasi bir karşılaştırma değil; sonuçta Ulbricht bir zamanlar duvarı inşa ettirmişti ve Adenauer bize sosyal piyasa ekonomisini getirmişti. Özel bakış açısını ortaya çıkaran da tam olarak bu “biz”dir. Bu açıkça Doğu Alman perspektifi değil, yalnızca Batı Almanya perspektifidir.
Konrad kim? Bir Doğu Alman Protestanı olarak Katolik etkisindeki Batı Partisi’nde yalnızca Adenauer ultrası olarak kariyer yapabileceğini erken fark eden Angela Merkel dışında, Ossi’nin Köln’lü yaşlı adamla pek bir bağlantısı yok. Ve aynı şekilde sosyal piyasa ekonomisine de pek saygısı yok. Ona kola getirdi ve işini aldı. Ama artık bu kadar nankör olmamalılar: çünkü Adenauer olmasaydı refah olmazdı, Batı’da refah olmasaydı Doğu’da yeniden yapılanma olmazdı.
Neden bu kadar üzgünüm? Bu bir yanlış anlaşılma olsa gerek, üzülmüyorum. Neredeyse hiç. Gelecek yıl doğudaki üç eyalet seçimini kazanmaya çalışan bir CDU üyesi değilim. Ben ancak tüm demokratik partilerin, yıllardır istikrarlı bir şekilde güçlenen AfD’nin sonunda kazanan çıkmamasını sağlamak için en azından yeterli çabayı göstermeleri durumunda bu durumdan çok memnun olurum. (Nordhausen hariç, Güney Harz’a selamlar!)
röportaj
Pazar araştırmacısı
Stephan Grünewald yeni CDU renkleriyle ilgili: “İmaj değişikliği yıkıcı olabilir”
21 Eylül 2023
Duygusal evin nemli bodrumunda
Bu AfD tipik bir Doğu duygusunu yeniden canlandırmayı başardı. SED’nin halefi ve Sol Parti’nin selefi PDS’nin yirmi yıldır beslediği, ancak son yıllarda aslında Doğu Alman duygusal ailesinin bodrumunda yalnızca nemli bir köşede oyalanan bir duygu: öğrenilmiş Çaresizlik hissi.
Bu, hem pasif hem de rahatlatıcı, “yukarıdakilere” ve “Berlin’dekilere” yönelik pratik bir duygudur. Doğu Almanya döneminde bile ilçe kültür merkezindeki vestiyerdeki bir palto gibi, kendi eylemlerinizin tüm sorumluluğunu üstlenebiliyordunuz. Ve görünüşe göre bugün hala çalışıyor.
Ossi Ossi’dir, Wessi Alman’dır
Belki de bu “Doğu”, Leipzig’li Alman bilim adamı Dirk Oschmann’ın bazı nedenlerden dolayı şu anda 100.000’den fazla kopya satan kitabında iddia ettiği gibi saf bir “Batı Alman icadı” değildir – ve eğer öyle olsaydı, o zaman 100.000’den fazla kopya satardı. En azından Doğu’da bazılarının artık buna kendileri de inanmayı sevdiği düşünülen bir icat olsun. Sonuçta, Doğu Almanların yüzde 40’ının hâlâ Doğu Alman gibi hissetmesinin bir nedeni olmalı, ancak Pazartesi günü Doğu ile ilgili bir ARD belgeselinde söylendiği gibi, Batı Almanların yalnızca yüzde 14’ü Batı Alman gibi hissediyor. Kulağa garip geliyor? Hayır, mantıklı. Siz Batı Almanlar, Almansınız.
STERN araştırması
Almanya’nın birliğine yönelik ruh hali değişti
26 Eylül 2023
Ve Kayıp Almanya’da mı? Söylemesi o kadar kolay değil. Springer patronu Matthias Döpfner’in bir zamanlar çok güzel bir şekilde yazdığı gibi “Ya komünistler ya da faşistler”? Veya otuz yıldır akıllarında güçsüzlük deneyimlerini özetlemekten başka hiçbir şey olmayan tüm dönüşüm kurbanları. Batı standardına uygun olarak sonsuza kadar geride kalmaya mahkumdur.
Öfke dışında aktarılacak çok az şey var
Ve böylece, bugünden itibaren, birkaç gün boyunca, seçilen sosyo-ekonomik kritere bağlı olarak, eski Almanya iç sınırının seyrinin hala şaşırtıcı bir hassasiyetle izlenebildiği renk kodlu haritalara yeniden birlikte bakacağız. . Emeklilik, ücret ve maaşlarda bir eşitleme var ama varlıklarda elbette yok. Tarihsel nedenlerden dolayı Doğu geride kalıyor. Belki öfke dışında aktarılacak çok az şey var.
Her zaman yeni bir sebep vardır. Toplam nüfusun yüzde 20’sini oluşturmalarına rağmen, yönetim işlerinin yalnızca yüzde 12’si Doğu Almanlar tarafından gerçekleştiriliyor. Medyada yüzde 8, ekonomide yüzde 4 ve orduda yüzde 0 var. Elite Monitor’a göre bundan rahatsız olan eski, ebedi Ossis değil. Bunlar daha genç olanlar: Röhndorf’tan uzakta, Doğu Almanya’da doğan 18-39 yaş arası gençlerin dörtte üçü.
Hiddensee adında açık mavi bir renk
Daha fazlasını istiyorlar. Ayrıca Federal Hükümet’in Doğu Komiseri Carsten Schneider’in ifadesiyle, daha fazla “siyasi öz-yeterlik”. Ve kalanları kastediyor; her şeye rağmen değil ama belki de bu yüzden. Mesela bir vatan yüzünden savaşmadan AfD’ye teslim etmek istemiyorlar. Bunun yerine onları dinlemeye değer. Daha farklı, daha iyimser bir Doğu tablosu çizilebilirdi. CDU da katılabilir. Fırçayı hemen Uckermark yeşiline batırmasına gerek kalmayacaktı. Yeni başlayanlar için Hiddensee adı verilen açık bir mavi yeterlidir.
#Konular
Bunlar sadece Fransız sosyologlar arasında değil, aynı zamanda Doğu ve Batı’daki Almanlar arasında da olan küçük şeyler ve ince farklardır. CDU’nun yeni renkleri olan “Cadenabbia turkuaz” ve “Röhndorf mavisi” üzerine şimdilik son bir söz söyleyeyim. Çok güldük. Ama yanlış nedenlerden dolayı.
Elbette, küçümseyici seslere, deyim yerindeyse tarihsel bir yük kazandırmak amacıyla, ilk Almanya Şansölyesi Konrad Adenauer’in evinin ve tatil yerinin adını vermek bir pazarlama hilesiydi. Bizi bugünden itibaren günlerce meşgul edecek bazı sosyo-ekonomik haritalardan ziyade, yanlışlıkla Alman birliğinin durumu hakkında daha fazla bilgi veren bir espri. 33 yıldır her yıl ekim ayının başında olduğu gibi.
Küçükler bile 1990 CDU seçim kampanyasına katıldı
© Jens Rötzsch
Yoksa Karl Marx Şehir beji mi?
Yapılabilir ama özellikle Doğu’da bir tür hayatta kalma mücadelesi vermek zorunda olan bir parti için ilginç bir strateji. Renk konusuna gelince, bir an için Sol Parti’nin sinyal kırmızısı tasarımını (HKS 14 renk kodu) Karl Marx City Beige ve Oberhof Green renklerini de kapsayacak şekilde genişletmeye karar verdiğini hayal etmeniz yeterli. yol, adını Walter Ulbricht’in en sevdiği tatil yerinden alıyor. Elbette bu siyasi bir karşılaştırma değil; sonuçta Ulbricht bir zamanlar duvarı inşa ettirmişti ve Adenauer bize sosyal piyasa ekonomisini getirmişti. Özel bakış açısını ortaya çıkaran da tam olarak bu “biz”dir. Bu açıkça Doğu Alman perspektifi değil, yalnızca Batı Almanya perspektifidir.
Konrad kim? Bir Doğu Alman Protestanı olarak Katolik etkisindeki Batı Partisi’nde yalnızca Adenauer ultrası olarak kariyer yapabileceğini erken fark eden Angela Merkel dışında, Ossi’nin Köln’lü yaşlı adamla pek bir bağlantısı yok. Ve aynı şekilde sosyal piyasa ekonomisine de pek saygısı yok. Ona kola getirdi ve işini aldı. Ama artık bu kadar nankör olmamalılar: çünkü Adenauer olmasaydı refah olmazdı, Batı’da refah olmasaydı Doğu’da yeniden yapılanma olmazdı.
Neden bu kadar üzgünüm? Bu bir yanlış anlaşılma olsa gerek, üzülmüyorum. Neredeyse hiç. Gelecek yıl doğudaki üç eyalet seçimini kazanmaya çalışan bir CDU üyesi değilim. Ben ancak tüm demokratik partilerin, yıllardır istikrarlı bir şekilde güçlenen AfD’nin sonunda kazanan çıkmamasını sağlamak için en azından yeterli çabayı göstermeleri durumunda bu durumdan çok memnun olurum. (Nordhausen hariç, Güney Harz’a selamlar!)
röportaj
Pazar araştırmacısı
Stephan Grünewald yeni CDU renkleriyle ilgili: “İmaj değişikliği yıkıcı olabilir”
21 Eylül 2023
Duygusal evin nemli bodrumunda
Bu AfD tipik bir Doğu duygusunu yeniden canlandırmayı başardı. SED’nin halefi ve Sol Parti’nin selefi PDS’nin yirmi yıldır beslediği, ancak son yıllarda aslında Doğu Alman duygusal ailesinin bodrumunda yalnızca nemli bir köşede oyalanan bir duygu: öğrenilmiş Çaresizlik hissi.
Bu, hem pasif hem de rahatlatıcı, “yukarıdakilere” ve “Berlin’dekilere” yönelik pratik bir duygudur. Doğu Almanya döneminde bile ilçe kültür merkezindeki vestiyerdeki bir palto gibi, kendi eylemlerinizin tüm sorumluluğunu üstlenebiliyordunuz. Ve görünüşe göre bugün hala çalışıyor.
Ossi Ossi’dir, Wessi Alman’dır
Belki de bu “Doğu”, Leipzig’li Alman bilim adamı Dirk Oschmann’ın bazı nedenlerden dolayı şu anda 100.000’den fazla kopya satan kitabında iddia ettiği gibi saf bir “Batı Alman icadı” değildir – ve eğer öyle olsaydı, o zaman 100.000’den fazla kopya satardı. En azından Doğu’da bazılarının artık buna kendileri de inanmayı sevdiği düşünülen bir icat olsun. Sonuçta, Doğu Almanların yüzde 40’ının hâlâ Doğu Alman gibi hissetmesinin bir nedeni olmalı, ancak Pazartesi günü Doğu ile ilgili bir ARD belgeselinde söylendiği gibi, Batı Almanların yalnızca yüzde 14’ü Batı Alman gibi hissediyor. Kulağa garip geliyor? Hayır, mantıklı. Siz Batı Almanlar, Almansınız.
STERN araştırması
Almanya’nın birliğine yönelik ruh hali değişti
26 Eylül 2023
Ve Kayıp Almanya’da mı? Söylemesi o kadar kolay değil. Springer patronu Matthias Döpfner’in bir zamanlar çok güzel bir şekilde yazdığı gibi “Ya komünistler ya da faşistler”? Veya otuz yıldır akıllarında güçsüzlük deneyimlerini özetlemekten başka hiçbir şey olmayan tüm dönüşüm kurbanları. Batı standardına uygun olarak sonsuza kadar geride kalmaya mahkumdur.
Öfke dışında aktarılacak çok az şey var
Ve böylece, bugünden itibaren, birkaç gün boyunca, seçilen sosyo-ekonomik kritere bağlı olarak, eski Almanya iç sınırının seyrinin hala şaşırtıcı bir hassasiyetle izlenebildiği renk kodlu haritalara yeniden birlikte bakacağız. . Emeklilik, ücret ve maaşlarda bir eşitleme var ama varlıklarda elbette yok. Tarihsel nedenlerden dolayı Doğu geride kalıyor. Belki öfke dışında aktarılacak çok az şey var.
Her zaman yeni bir sebep vardır. Toplam nüfusun yüzde 20’sini oluşturmalarına rağmen, yönetim işlerinin yalnızca yüzde 12’si Doğu Almanlar tarafından gerçekleştiriliyor. Medyada yüzde 8, ekonomide yüzde 4 ve orduda yüzde 0 var. Elite Monitor’a göre bundan rahatsız olan eski, ebedi Ossis değil. Bunlar daha genç olanlar: Röhndorf’tan uzakta, Doğu Almanya’da doğan 18-39 yaş arası gençlerin dörtte üçü.
Hiddensee adında açık mavi bir renk
Daha fazlasını istiyorlar. Ayrıca Federal Hükümet’in Doğu Komiseri Carsten Schneider’in ifadesiyle, daha fazla “siyasi öz-yeterlik”. Ve kalanları kastediyor; her şeye rağmen değil ama belki de bu yüzden. Mesela bir vatan yüzünden savaşmadan AfD’ye teslim etmek istemiyorlar. Bunun yerine onları dinlemeye değer. Daha farklı, daha iyimser bir Doğu tablosu çizilebilirdi. CDU da katılabilir. Fırçayı hemen Uckermark yeşiline batırmasına gerek kalmayacaktı. Yeni başlayanlar için Hiddensee adı verilen açık bir mavi yeterlidir.
#Konular